Eindelijk vakantie

Hoi allemaal,


Daar ben ik weer,

Eindelijk een paar weekjes vakantie, kan ik even tot rust komen en gaan bedenken wat ik allemaal wil gaan doen met mijn transitie. Intussen een telefonische intake en afspraak gemaakt bij SpyQ, en wat ik eigenlijk wel jammer vond is dat zij niet het behandel traject hebben richting het Vu wat ik eigenlijk wel hoopte. Iets wat ik mijn eerdere blog wel gedacht had, ik dacht echt dat ik hier moest zijn maar goed zij kunnen me misschien wel bij staan in het een en ander waar ik mee zit en hiervoor hulp bieden. Is het niet wat ik zoek dan houd ik het bij de eerste afspraak, wat overigens nog 8 weken wachten is. Ik moet zeggen je moet wel geduld hebben, dat krijg je van eigens wel. Omdat ik hier niet het traject in ga voor de medische transvisie ben ik gaan Googelen op Vu genderpoli en kwam precies terecht waar ik wilde zijn. Ik heb deze site al eerder gezien maar nog niet helemaal aandachtig genoeg, nu zag ik ook dingen die ik wilde zien. Nu wil ik middels mijn huisarts een afspraak gaan maken bij de Vu, wat ik las is dat je wel een verwijzing van je huisarts nodig hebt anders kom je niet ver. Maar dan terug komen op wachttijden daar weten ze wel wat dat is, ergens gedownloade folder kom je hier op uit van schrik niet(LOL) 36 weken. Hier ga ik zeker mee verder en uitzoeken en bij anderen even na vragen of dit ook wat korter kan in de praktijk. Als je een maal in het traject zit zijn de wachttijden iets korter, gelukkig hoef je soms maar 9 weken te wachten. Ook een hele periode dus, maar goed je moet het er mee doen. Zo ver ben ik nog niet eerst maar via de huisarts de boel op gang gaan brengen en zelf gaan meemaken hoe lang het allemaal gaat duren.


Tijdens deze vakantie ga ik en mijn partner de boel op een rijtje zetten, zij gaat een auto ophalen die ze af gelopen week heeft gevonden op internet. Een leuk autootje trouwens een Hyundai I20 een mooie blauwe, en dan ben ik ook verlost van vervoersproblemen. Dan kan ik met de auto die we al hadden verder en dat wordt mijn auto een Kia C’eed. Ook kunnen gaan en staan wat ik wil en niet mee verplicht thuis zitten omdat er geen auto is, heerlijk. We gaan ook naar de hypotheek adviseur om te kijken of ik in het huis kan blijven wat we 11 jaar geleden hebben gekocht. Ik hoop het wel want ik woon er met veel plezier en zou het super jammer vinden dat het verkocht moet worden. Financieel kan ik het makkelijk op brengen dat is het probleem niet maar ja we wonen in Nederland. Een hypotheek waar je maandelijks rond de 500 euro aan betaald mag niet en huren voor 1000 euro is geen probleem, hoezo scheef. En dan hebben ze het soms over scheef huren ik zie het probleem niet en ga er verder niet op in ook. Waar had ik het over, oja het een en ander allemaal op een rijtje zetten. Als de scheiding straks een feit is dan hoop ik ook weer meer innerlijke rust te krijgen en verder gaan met mijn leven. Dan kan ik alles doen wat ik wil en me zelf ook volledig gaan storten op mijn transitie, iets wat nu ook een kink geeft omdat ik me zelf niet kan uiten hoe ik wil. Als mijn partner thuis is blijf ik, (ondanks dat ze heeft aangegeven dat ik alles mag doen) toch een vorm van een rem een drempel een stop ik weet niet hoe ik dit moet vertellen. Ik ervaar dat ik continue een bepaalde bekritisering voel van kijk m nou. De rest ga ik niet tikken dan wordt het een scheldpartij denk ik.


Wat ik ook ga doen tijdens deze vakantie is het verder vertellen aan iedereen dat ik liever een vrouw ben dan man, en zo ook wil gaan leven. Ik hoop dat het goed gaat vallen bij iedereen we zullen zien. Op het werk ben ik ook bezig om het te gaan vertellen ik heb al het een en ander aan mailverkeer gehad met de vertrouwenspersoon van het werk. Wel nog anoniem en het wordt door de vertrouwenspersoon gelukkig goed opgepakt en staan er goed voor open. Ze zij dat het moedig is dat ik er vooruit durf te komen en mij hier in bij willen staan als ik het ga vertellen. Ik heb ook haar ook verteld dat ik nog veel twijfels heb of ik het moet doen omdat ik mijn baan absoluut niet wil riskeren, ik hou enorm met wat ik doe en zou dit niet kwijt willen raken. En daar wil ze met mij een persoonlijk gesprek voeren hoe we dit goed kunnen aanpakken. Twijfel nog wel maar een gesprek wil ik wel aangaan en zien hoe dat uitpakt. Vingers gekruist ga ik een afspraak maken tot een persoonlijk gesprek, en hoop op het beste. Ik heb dit wel gedeeld met iemand die het zelfde heeft mee gemaakt en heeft me getroost en zei “Sterkte en wat nu drempels lijken, blijken later vaak maar rimpels geweest te zijn” mooi toch. En hiermee ga ik deze blog afsluiten en tot een volgende keer.



Kisses Sophie <3.